Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Οι αγρότες του Ν. Χανίων

Οι αγρότες του Ν. Χανίων αλλά και γενικότερα της ελλ. Επικράτειας αν συνεχιστεί η παρούσα πολιτική δεν συντρέχει κανένας λόγος να μείνουν στα χωράφια τους.
Με τις υπάρχουσες τιμές στα 3 κύρια βασικά προϊόντα ΄-λαδί –εσπεριδοειδή και γάλα τα έξοδα δεν βγαίνουν ενώ στα 2 τελευταία από ότι φαίνεται μεγάλο μέρος της παραγωγής μένει απούλητο η το τρώνε τα ρίφια.2 από τους τώρα συγκυβερνώντες είναι αυτοί που με τα ρουσφέτια τους βούλιαξαν τους συνεταιρισμούς . Τώρα που ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν την Αγροτική ,που με κυβερνητικές παρεμβάσεις χορηγούσε αφειδώς τα δάνεια θέλουν να τους ξεφορτωθούν . Κανένας τους δεν έχει δικαίωμα να αγγίξει τη συνεταιριστική περιουσία . Είναι των αγροτών και πρέπει να τη δουλέψουμε για το δικό μας συμφέρον αλλά και της κοινωνίας. 
Η κυβέρνηση αντί να προστατέψει τους εναπομείναντες στα χωριά τους αγρότες απέναντι στην οικονομική κρίση κατάργησε και την τελευταία μορφή κράτους πρόνοιας τον ΕΛΓΑ που πλέον λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικονομικά κριτήρια. Η διάσωση των τραπεζών είναι πιο σημαντική παρά ο αγροτοκοσμος. Πολύ φοβόμαστε δε ότι η κατάργηση του ειδικού καθεστώτος που πολύ συζητιέται , παρά τις διαψεύσεις του Σκανδαλίδη αν προχωρήσει θα είναι το οριστικό χτύπημα. Ο δε νόμος για τους συνεταιρισμούς αν και εφόσον εφαρμοστεί θα οδηγήσει σε ξεπούλημα των εργαλείων του αγροτόκοσμου στην πιο δύσκολη οικονομική τους φάση. Η
Αυτό που προβάλλεται από πολιτικούς και ΜΜΕ ως λύση είναι το πρότυπο του αγρότη επιχειρηματία της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας – είναι μια κοροϊδία τόσο για τον αγωνιζόμενο αγρότη όσο και για την κοινωνία που πλέον δεν μπορεί να αγοράσει τα στοιχειώδη. Αυτοί που μας παγίδευσαν με τις επιδοτήσεις και τις ποσοστώσεις οδηγώντας μας στις αλλαγές χρήσεις γης και στην μονοκαλλιέργεια τώρα μας λένε ότι για όλα φταίμε εμείς και μας προτρέπουν να βάλουμε σαλιγκάρια , τρούφες και σπιρουλίνες παραδίδοντας μας στα χέρια του κάθε απατεώνα. Με τι λεφτά να κάνομε την επένδυση? Και στο ενδιάμεσο, θα μπούμε και μείς σε αγρανάπαυση? Και ποιος μας εγγυάται ότι όλα αυτά τα ωραία θα πουληθούν?
Στην ουσία το δίλλημα είναι η τα παρατάμε η συνεχίζουμε και καταλήγουμε σε κάνα παγκάκι στην πολιτεία η σε καμία φυλακή. Εμείς ούτε το ένα ούτε το άλλο πρέπει να επιλέξουμε. Ο μόνος δρόμος που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο είναι αυτός του αγώνα. Εδώ και καιρό ξεκινήσαμε μια προσπάθεια να ξανακτίσουμε τους συλλόγους μας και να προχωρήσουμε δημοκρατικά μετά από συνελεύσεις σε εκλογες για τα όργανα μας. Δυστυχώς και με ευθύνη της ομοσπονδίας δεν προχώρησαν οι διαδικασίες . Πλέον όμως δεν σηκώνει άλλη καθυστέρηση. Η παρούσα διοίκηση της ομοσπονδίας δεν είναι εκλεγμένη και το έργο της είναι να οδηγήσει όλους τους συλλόγους σε εκλογες. Όσο το καθυστέρει κάνει τα πράγματα χειρότερα. Οι αγρότες χρειάζονται ένα υγιές και δυνατό συνδικαλιστικό όργανο μακριά από την κομματική και συναιτεριστικη γραφειοκρατία. Ένα όργανο που τακτικά θα ελέγχουν και όταν δεν θα παλεύει για τα συμφέροντα του θα το βάζουν στην άκρη. Οι αγώνες από δω και περά δεν θα είναι συμβολικοί. Η περήφανη και δημιουργική μας εργασία κινδυνεύει. Από αύριο κιόλας σε κάθε χωριά πρέπει να ξαμοληθούμε και να στήσουμε τους συλλόγους μας