κινητοποιήσεις

Εμείς στηρίζουμε μ...ε όλες μας τις δυνάμεις όλες αυτές τις κινητοποιήσεις και ανεξάρτητα από διαφωνίες και επιφυλάξεις που μπορεί να υπάρχουν καλούμε και τον αγροτόκοσμο των Χανίων να πράξει το ίδιο”Η πράσινη ανάπτυξη που εξαγγέλεται δεν είναι οι πράσινοι αγροί, αλλά ανεμογεννήτριες, τουρμπίνες, ηλιακά πάνελ, φράγματα και ό,τι άλλο μπορεί να ταΐσει τις αδηφάγες μηχανές του κεφαλαίου. Μια άλλη κουβέντα που είναι της μόδας και από το υπουργείο, αλλά δυστυχώς και μεταξύ κάποιων αγροτών, είναι να πάψουν να ενισχύονται όσοι δεν είναι αυστηρά κατ’ επάγγελμα αγρότες γιατί λέει λιγοστεύουν το ψωμί των υπολοίπων. Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιοι μεγαλομισθώτοι, διακεκριμένοι γιατροί ή οικονομημένοι δικηγόροι παίρνουν επιδοτήσεις και αυτό σίγουρα για τον ταλαίπωρο αγρότη είναι πρόκληση. Από αυτούς να την κόψουν, και όχι μονό την επιδότηση αλλά και για να προβοκάρω να τους πάρουν και τα χωράφια να τα μοιράσουν στη φτωχή αγροτιά. Αλλά σε τι φταίει ο βιοπαλαιστής που μπορεί να κάνει τον οικοδόμο ή τον εποχιακό εργάτη για να τον πετάνε έξω; Αυτούς που συμφέρει αυτό το μέτρο είναι οι μεγαλοαγρότες που έτσι θα πάρουν και τη γη των υπολοίπων. Το παιχνίδι από ό,τι φαίνεται είναι στημένο και η κυβέρνηση απόλυτα εναρμονισμένη στον ρολό του υπηρέτη του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, κάνει όσο καλύτερα μπορεί αυτό που της υπαγορεύεται και αυτό δεν είναι άλλο από τη συντόμευση του ξεκληρίσματος της αγροτιάς. Αφού ελέγθηκε πλήρως η μεταποίηση και η εμπορία από τις εταιρείες και τα καρτέλ ήρθε η ώρα του ολοκληρωτικού έλεγχου της παραγωγής. Το μοντέλο που εξαθλίωσε τον αναπτυσσόμενο κόσμο έρχεται τώρα και στη δύση. Η βιομηχανοποιημένη γεωργία με σύμμαχο τις μεγάλες εταιρείες αγροεφοδίων και διανομής τροφίμων σαν οδοστρωτήρας ετοιμάζεται να καταστρέψει τις οικονομίες της υπαίθρου οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους να αναζητήσουν την τύχη τους στα εργοστάσια και στις φτωχογειτονιές των πόλεων. Χώρες , όπως και η δικιά μας, που υπήρξαν στο παρελθόν διατροφικά αυτάρκεις μετατρέπονται σε παράγωγους υπηρεσιών και πεινασμένων ανέργων, εισάγοντας μεγάλο μέρος της αναγκαίας τροφής τους και οδηγώντας το εμπορικό τους ισοζύγιο στην κατάρρευση. Απέναντι σε αυτή τη δύσκολη πραγματικότητα δεν μένει παρά να αντισταθούμε. Με ποιο τρόπο όμως; Η περιοδικού χαρακτήρα διαμαρτυρία και ο λαϊκισμός έδειξαν τα κοντά τους ποδάρια. Δεν φτάνουν ούτε τα ευχολόγια αλλά ούτε και τα συνθήματα. Ήρθε η ώρα για πράξεις. Πράξεις που θα φέρουν κοντά τους αδικημένους αυτών των πολίτικων αλλά και ενάντια με αυτούς θα κερδίσουν από αυτές αλλά και τους εντεταλμένους που θα προσπαθήσουν να τις επιβάλλουν. Για τούτο λοιπόν με νέα όπλα πρέπει να γεμίσουμε τη φαρέτρα της επιχειρηματολογίας μας, όπλα που θα ξεκινήσουν από τις κάτω μορφές δράσης μας μακριά από τον ξεπουλημένο συνδικαλισμό της συνδιαλλαγής και της υποταγής. Αυτό που ζητάμε είναι η αξιοπρέπειά μας, ξέρουμε ότι έχουμε δύναμη αλλά δεν μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε όσο είμαστε διασπασμένοι. Η απόσταση μεταξύ μας δεν είναι μεγάλη, ας αφήσουμε τις μικρότητές μας στην άκρη και μαζί να απαιτήσουμε μια καλύτερη τύχη για τον κόπο μας”.

18 Ιανουαρίου  ·